BMP Electrical Services

Szeroki zakres usług elektrycznych od rozdzielnic elektrycznych po kompletną instalację elektryczną.

Zobacz cały zakres naszych usług

Często zadawane pytania

Jest to technologia aktywnej produkcji energii elektrycznej z promieniowania słonecznego przy wykorzystaniu zjawiska fotowoltaicznego.
Ogniwa słoneczne przekształcają promienie słoneczne bezpośrednio w energię elektryczną. Zbudowane są z materiałów półprzewodnikowych, podobnych do tych używanych w procesorze komputera. W momencie, kiedy światło słoneczne pada na materiał i jest przez niego absorbowane, energia fotonów (słoneczna) wybija wolne elektrony z atomów, pozwalając im na swobodny przepływ – produkcję energii elektrycznej. Proces ten, przekształcania światła (fotonów) w elektryczność (wolty) nazywamy procesem fotowoltaicznym.
Chociaż moduł PV wytwarza moc pod wpływem promieni słonecznych, wiele innych elementów jest niezbędnych do prawidłowego prowadzenia, kontroli, konwersji, dystrybucji i przechowywania energii wytwarzanej przez instalację. W zależności od wymagań funkcjonalnych, główne komponenty są stałe: moduły PV, przetwornica DC-AC (inwerter), okablowanie oraz zabezpieczenia przeciwprzepięciowe zarówno po stronie prądu stałego (DC), jak i prądu przemiennego (AC). Dodatkowe elementy mogące stanowić instalację PV to baterie akumulatorów, kontrolery ładowania baterii oraz urządzenia kontrolno-pomiarowe.
Kolektor słoneczny zamienia energię wytworzoną z promieni słonecznych w energię cieplną. W obiegu krąży czynnik, który odbiera ciepło od kolektora i przekazuje je poprzez wymiennik do wody użytkowej. Kolektory słoneczne mogą być używane do podgrzewania wody lub do wspomagania centralnego ogrzewania. Fotowoltaika zamienia energię słoneczną bezpośrednio w energię elektryczną.
Panele fotowoltaiczne mogą być montowane na dachu budynku (skośny, płaski) oraz na specjalnej konstrukcji na gruncie działki. Warunkiem efektywnego działania paneli jest bezpośrednie padanie promieni słonecznych oraz brak zacienienia.
Wielkość instalacji zależy od zużycia energii elektrycznej, od dostępnej powierzchni do zamontowania paneli, oraz od preferencji inwestora. Średnio przyjmuje się, że moc 1 kWp zajmuje powierzchnię ok. 7 m² na dachu skośnym . Na dachu płaskim i gruncie jest to uzależnione od zastosowanej konstrukcji.
Moduły fotowoltaiczne zanim zostaną wprowadzone na rynek są poddawane ścisłej kontroli oraz różnym testom, dlatego ich awaryjność jest bardzo niska. Producenci dają gwarancję od 10 do 12 lat na panele fotowoltaiczne oraz 20 do 25 lat na spadek mocy.
Koszt instalacji zależy od jej mocy zainstalowanej oraz zastosowanych materiałów (paneli i inwertera) Im większa instalacja tym cena jednostkowa instalacji maleje. W celu uzyskania wyceny zapraszamy do kontaktu z naszą Firmą. Zapewniamy bezpłatny audyt, który określi, jaka moc przyłączeniowa będzie potrzebna.
Okres zwrotu inwestycji zależy od kilku czynników. Średni czas zwrotu inwestycji wynosi ok. 8 lat, co daje roczną stopę zwrotu na poziomie 13%.
Czas sprawnego działania paneli fotowoltaicznych to 25- 35 lat. Producenci oferują gwarancję minimum 10 lat na produkt oraz 25 lat na moc panelu.
Polskie prawo budowlane wymaga wykonywania pomiarów elektrycznych w celu odebrania inwestycji oraz regularnie co 5 lat
Wg polskiego prawa budowlanego badania okresowe instalacji elektrycznej należy wykonywać co 5 lat. Często nie jest to praktykowane z uwagi na niewiedzę że właściciel instalacji bierze odpowiedzialność za pożar lub inny nieszczęśliwy wypadek który był wynikiem tego zaniedbania. Dodatkowo firmy ubezpieczeniowe w przypadku braku aktualnych pomiarów elektrycznych najczęściej nie wypłacą odszkodowania za straty powstałe w nieruchomości.
Pomiary parametrów instalacji elektrycznej powinno wykonać się zawsze po wykonaniu pełnej instalacji elektrycznej – są to pomiary odbiorcze. Rozróżnia się również pomiary okresowe, wykonywane raz na pewien okres czasu. Niezależnie od rodzaju pomiarów wykonuje się je dla Państwa bezpieczeństwa. Napięcie elektryczne jest wyjątkowo niebezpieczne – nie widać go, a stanowi śmiertelne zagrożenie. Pomiary elektryczne pozwalają zminimalizować ryzyko porażenia prądem elektrycznym w wyniku uszkodzenia, niesprawności instalacji elektrycznej. Zaleca się wykonywanie pomiarów w mieszkaniach i domach jednorodzinnych nie rzadziej niż co 5 lat.
Oczywiście. Przeprowadzamy taką usługę najczęściej w kilkadziesiąt minut. Likwiduje to uciążliwy problem ciągłej wymiany bezpieczników na nowe. Cały osprzęt potrzebny do wykonania wymiany zapewniamy, więc inwestor nie musi się niczym przejmować. W przypadku instalacji dwuprzewodowej nie instaluje się wyłącznika różnicowoprądowego.
Sprawdzenia instalacji elektrycznej mogą dokonywać tylko i wyłącznie osoby do tego uprawnione. Wymagane jest, aby posiadały one świadectwo kwalifikacyjne SEP G1 E, lub G1 (E+D).

Należy jednak zauważyć, że z wykonanych pomiarów trzeba sporządzić protokół pomiarowy, który musi być sprawdzony i podpisany przez osobę z uprawnieniami typu G1 D.

W tym artykule skupimy się głównie na pomiarze rezystancji izolacji w instalacji odbiorczej niskiego napięcia jako jednym z ważniejszych i często sprawiających sporo kłopotów początkującym pomiarowcom.

Instalacja elektryczna to współcześnie obowiązkowy element każdego nowopowstałego budynku. Bez fachowo wykonanego montażu elektryki nie ma dostępu do prądu i większości urządzeń. Każda instalacja elektryczna powinna zostać wykonana przez osobę z odpowiednimi uprawnieniami i spełniać następujące warunki:

  • zapewniać ciągłą dostawę energii elektrycznej o odpowiednich parametrach do punktów poboru;
  • w razie awarii lub uszkodzenia elementu instalacji zamykać powinien się tylko uszkodzony obwód elektryczny;
  • zapewniać możliwość rozbudowy instalacji lub jej modernizacji poprzez pozostawienie rezerwy w skrzynce rozdzielczej i dodatkowych puszek elektrycznych;
  • umożliwiać odłączenie od sieci w razie potrzeby;
  • zapewniać ochronę na wypadek przepięć, porażeń, pożaru;
  • być funkcjonalna dla mieszkańców.

Poza spełnianiem powyższych warunków instalacja elektryczna powinna także składać się z pewnych stałych elementów takich jak kable, przewody, skrzynka rozdzielcza, złącza, przyłącza, mocowania i osprzęt instalacyjny. W budynkach mieszkaniowych napięcie w instalacji elektrycznej bez uziemienia nie powinno przekraczać 250 V.

Złącze stanowi element zewnętrznej części instalacji elektrycznej i służy do połączenia tejże instalacji z siecią elektryczną. Przyłącze to z kolei zespół urządzeń elektrycznych, które łączą sieć energetyczną niskiego napięcia z instalacją odbiorczą – złączem. Co ważne, złącze powinno znajdować się w miejscu ogólnodostępnym. Znajdują się w nim bezpieczniki, dlatego umieszcza się je w specjalnej skrzynce na zewnątrz budynku, lub – w przypadku domów z działką – na zewnątrz ogrodzenia. W ten sposób mają do niej swobodny dostęp fachowcy odpowiadający za sprawność sieci energetycznej oraz przedstawiciele dostawcy prądu. Często w tej samej skrzynce umieszczany jest także licznik energii elektrycznej. By jednak dostarczyć energię elektryczną do mieszkania lub domu potrzebna jest również rozdzielnica, zwana także tablicą rozdzielczą. To w niej montuje się urządzenia zabezpieczające i sterujące domową instalacją elektryczną. Można powiedzieć, że instalacja elektryczna w domu zaczyna się od tablicy rozdzielczej.

Wymieniliśmy najważniejsze części instalacji elektrycznej, przedstawiliśmy ich funkcje, a nadal nigdzie nie zostało wyjaśnione, czym jest punkt elektryczny. Gdzie się znajduje, jak wygląda? Trudno jest jednoznacznie sprecyzować pojęcie punktu elektrycznego, a to dlatego, że jest to określenie bardziej kosztorysowe, które ułatwia elektrykowi wycenę instalacji. Im więcej punktów elektrycznych w domu, tym drożej zapłacisz za całą instalację. Co ważne, pojęcie punktu elektrycznego jest dość płynne i często zależy od firmy bądź fachowca, który zajmuje się montażem w poszczególnych domach. Zanim podpiszesz umowę z elektrykiem ustal z nim, co dokładnie rozumie przez punkt elektryczny i jaka jest jego cena.

Definicja punktu elektrycznego najczęściej oznacza:

  • gniazdo elektryczne,
  • wypust oświetleniowy dla lampy wiszącej, żyrandola, kinkietu, itp.,
  • przełącznik światła,
  • zasilanie gniazda siłowego,
  • wypust internetu,
  • wypust telefonu,
  • przewód sterujący centralnym ogrzewaniem,
  • zasilanie rolet elektrycznych,
  • włącznik schodowy,
  • włącznik krzyżowy,
  • itp.

Jak widać, punktów elektrycznych w domu jest wiele, a każdy z nich podnosi cenę montażu instalacji elektrycznej. Co więcej, punkt elektryczny punktowi nierówny. Nie zawsze bowiem zapłacisz tyle samo np. za instalację standardowego wyłącznika światła i wyłącznika krzyżowego.

Cena punktu elektrycznego waha się w zależności od położenia geograficznego (w różnych województwach ceny za punkt elektryczny różnią się między sobą), rodzaju punktu elektrycznego, a także miejsca, gdzie punkt ma się znajdować. Jeden elektryk policzy na przykład gniazdo 3-fazowe jako jeden punkt elektryczny, a inny uzna już, że zalicza się ono jako 1,5 punktu. Może się również zdarzyć, że wyłącznik krzyżowy zostanie uznany jako 2 punkty elektryczne. Dla fachowców duże znaczenie ma także umiejscowienie gniazda czy wypustu. Cena za punkt elektryczny, który będzie znajdował się w ścianie betonowej będzie inna niż na przykład gniazdo w płycie gipsowo-kartonowej.
Samodzielna wycena założenia instalacji elektrycznej w domu jest trudna ze względu na jej złożoność. Najlepszym rozwiązaniem jest zapoznanie osoby lub firmy, która ma zakładać instalację elektryczną z Twoimi planami na temat rozkładu gniazdek i włączników w domu, a następnie prośba o sporządzenie kosztorysu instalacji. Ważne, by fachowiec przez wyceną sprawdził jaki nakład pracy będzie musiał włożyć w montaż, co bez wątpienia wpłynie na ostateczny koszt.
Instalacja elektryczna ma ogromny wpływ na komfort życia. W związku z tym należy zwrócić na nią szczególną uwagę podczas projektowania. W przeciwnym wypadku korzystanie z podpiętych do niej urządzeń RTV, AGD i innych może sprawić więcej problemów niż pożytku. Projektowanie instalacji elektrycznych wymaga więc dobrego przemyślenia. Dzięki naszemu poradnikowi można dowiedzieć się o najważniejszych kwestiach z tym związanych.
Na samym początku należy się odpowiednio przygotować do tworzenia planu. Bez podstawowej wiedzy na temat liczby i rodzaju urządzeń elektrycznych, które mają docelowo znaleźć się w mieszkaniu, nie da się przejść dalej. Trzeba przy tym od razu zaplanować ich rozmieszczenie. Jeśli w danym miejscu mają zostać postawiona np. mikrofalówka oraz ekspres do kawy, to lepiej, aby był łatwy dostęp do gniazdka elektrycznego. W przeciwnym razie kable będą przeszkadzać w aranżacji wnętrza. A w najgorszym wypadku stwarzać ryzyko uszkodzenia albo przewodów, albo samych urządzeń.

Liczba urządzeń jest równie ważna, co ich umieszczenie. Wystarczy wyobrazić sobie sytuację, w której pojedyncze gniazdko musi obsłużyć dwa, trzy, albo nawet więcej sprzętów elektrycznych. Wówczas trzeba posiłkować się przedłużaczami oraz rozgałęziaczami, co nie zalicza się do optymalnych rozwiązań. Trzeba bowiem pamiętać, że obwody elektryczne posiadają odrębne zabezpieczenia przed przeciążeniem oraz potencjalnym zwarciem w tablicy rozdzielczej. Zbyt wiele urządzeń podłączonych do nieprzystosowanego gniazdka może więc skutkować awarią. Dlatego właśnie projekt instalacji elektrycznej domu powinien brać pod uwagę wszystkie zmienne. A nawet wybiegać nieco w przyszłość. Założenie, że w kuchni albo salonie znajdzie się kiedyś dodatkowy sprzęt (np. zmywarka czy zestaw kina domowego) pozwoli odpowiednio zabezpieczyć instalację. Niewykorzystywane gniazdka nie niszczeją, a ich montaż nie jest taki drogi, warto więc zainwestować w kilka dodatkowych elementów.
Przewody służą połączeniu każdego elementu instalacji. Od nich zależy nie tylko bezpieczeństwo domu, ale również wygoda użytkowania sprzętów. Wobec tego nie można zapomnieć o właściwym projekcie. Powinien on uwzględniać kilka faktów. Po pierwsze, najlepiej zastosować pionowe i poziome ułożenie przewodów, a unikać stosowania skosów. Po drugie, przewody nie powinny znajdować się bliżej niż 15-20 cm od krawędzi ściany. Trzecią ważną zasadą projektowania instalacji elektrycznych jest zaś dywersyfikacja instalacji na kilka obwodów. Dzięki temu w przypadku awarii wciąż można korzystać z części dostępnych w domu urządzeń czy oświetlenia.
Powyższe zasady nie są trudne w realizacji. Można wręcz uznać je za intuicyjne. Łatwo jednak o nich zapomnieć, jeśli nie ma się kontaktu z techniczną stroną instalacji elektrycznych na co dzień. Dlatego zawsze można skorzystać z pomocy doświadczonych fachowców, którzy nie tylko zajmą się montażem instalacji elektrycznej, ale pomogą w jej zaprojektowaniu.
Instalacja odgromowa zabezpiecza nasze domy przed pożarem, a jednocześnie chroni elektrykę przed działaniem prądu piorunowego. Zależeć może od niej nie tylko bezpieczeństwo naszego dobytku, ale także nas samych i pozostałych mieszkańców naszego domu. Już na etapie jego budowy należy więc rozważyć projekt instalacji odgromowej, choć nie zawsze będzie ona konieczna. W jakich sytuacjach jest obowiązkowa, a w jakich można z niej zrezygnować?
W świetle przepisów dom jednorodzinny musi posiadać instalację odgromową w sytuacji, gdy wskazuje na to wskaźnik zagrożenia piorunowego. Wylicza się go według ustalonych zasad, a wpływ mają na niego różne czynniki, m.in. wymiary budynku, jego lokalizacja, rodzaj konstrukcji i materiały, z których wykonany jest dach. Istotne są również warunki panujące w danej strefie atmosferycznej, m.in. średni roczny czas burz, sąsiedztwo innych budynków, liczba osób, które jednocześnie przebywają w domostwie i ukształtowanie terenu. Wskaźnik zależeć będzie również od typu obiektu – inne normy obowiązują bowiem domy mieszkalne, a inni budynki przemysłowe i gospodarcze. Obliczenia należy wykonać samodzielnie lub zlecić je ekspertowi. Dokonuje się ich na podstawie normy PN/E05003/01.

Ogólne założenia mówią o tym, że piorunochron winien być zamontowany na każdym budynku, którego powierzchnia przekracza 500 mkw lub którego wysokość przekracza 15 metrów. Powierzchnia nie ma jednak znaczenia w przypadkach, w których budowla wybudowana została z łatwopalnych materiałów, np. z drewna.
W Polce każdego roku średnio tysiąc razy uderza piorun, a prawie połowa z tych uderzeń kończy się pożarem. Czy zatem warto zainwestować w odgromienie? Nawet jeśli nie jesteśmy do tego zobowiązani przepisami prawa, w niektórych przypadkach z całą pewnością warto. Jeśli w sąsiedztwie naszego domu nie znajdują się inne budynki lub wysokie drzewa, to właśnie nasz dom będzie najbardziej narażony na uderzenia piorunów. I choć nie musi to oznaczać pożaru budynku, może spowodować zniszczenia urządzeń elektrycznych lub przepięcia w instalacjach elektrycznych. To z kolei prowadzi nie tylko do poważnych strat finansowych, ale także niebezpiecznego dla naszego życia pożaru. Uszkodzeniu ulegają nie tylko telewizory, komputery, sprzęt AGD czy programatory ogrzewania, ale także systemy informatyczne, alarmy i inne urządzenia sygnalizacyjne.
Tradycyjna instalacja odgromowa składa się z kilku elementów: ze zwodów, przewodów odprowadzających oraz uziomów sztucznych i naturalnych. Zwody układa się na dachu, na kominach, antenach lub wywietrznikach, a więc na tych elementach dachu, które znajdują się ponad jego powierzchnią. Przewody odprowadzające układa się na ścianach bocznych budynków, a uziomy sztuczne i naturalny znajdują swoje miejsce w ziemi. Aktywna instalacja, w przeciwieństwie do tradycyjnej wykorzystuje jeden przewód odprowadzający, który montuje się na specjalnych uchwytach w taki sposób, by pozostawał jak najmniej widoczny.

Pomimo dużego zagrożenia uderzeniem pioruna, wiele osób nie decyduje się na instalację odgromową. To błąd, który może słono kosztować! W rzeczywistości bowiem piorunochrony wcale nie muszą być drogie, a zależeć może od nich życie własne oraz bliskich. Nawet więc, jeśli piorunochron nie jest niezbędny, rekomendujemy jego instalację – takiej decyzji z pewnością nie będzie się żałowało!
Na terenie Polski występują regionalne różnice przeciętnej ilość dni burzowych w roku i odpowiednio, rocznej liczby wyładowań atmosferycznych na kilometr kwadratowy. Aby jednak nie rozdrabniać zbytnio tematu, dla celów krajowego unormowania tego zjawiska, postanowiono prognozować zagrożenie piorunowe dla większych obszarów, w oparciu o długoletnie obserwacje. Z tego powodu przyjęto, że na terenach południowo-zachodnich Polski występuje 25 dni burzowych w roku, oraz 20 takich dni na pozostałej części kraju.

Wychodząc z tych założeń, określa się również roczną liczbę uderzeń piorunów na jeden kilometr kwadratowy. Wielkość ta wynosi odpowiednio 1,8 wyładowań dla obszaru leżącego powyżej stopnia 51°30’ szerokości geograficznej oraz 2,5 dla obszaru leżącego poniżej tak samo określonej linii.
Montowanie domofonów i wideofonów poprawia komfort życiowy oraz znacznie zwiększa nasze bezpieczeństwo. Jeśli jednak chcemy, aby te odpowiednio działały, warto zadbać o nie już na etapie montażu. Oto najczęstsze błędy popełniane podczas instalacji tych urządzeń.
Niewłaściwa lokalizacja wewnętrznego panelu domofonu w pomieszczeniach sieni czy w przedsionku, do których dojście zajmie nam sporo czasu i fatygi. Wybierając miejsce na domofon, warto wybierać takie, do którego mamy łatwy dostęp. Gdy zlokalizujemy panel w przedpokoju lub innym pomieszczeniu, w którym często przebywamy lub do którego mamy łatwy dostęp, znacznie ułatwi nam to korzystanie z udogodnienia, jakim jest domofon czy wideofon. Warto także zwrócić uwagę na to, żeby monitor wideofonu był zamontowany na wysokości najdogodniejszej dla mieszkańców. Widoczność ekranu LCD pod ostrym kątem jest bowiem niewielka.

I am item content. Click edit button to change this text. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.

Brak możliwości awaryjnego otwierania drzwi czy bramki – jeśli nie przewidzimy takiej możliwości, może okazać się, że po przypadkowym zatrzaśnięciu wejścia lub po zgubieniu kluczy, nie dostaniemy się do własnego domu. Warto zainstalować dodatkowy, ukryty przycisk otwierający, szczególnie przy bramce. Może to być też panel zewnętrzny z kodowanym dostępem.
Niedostosowanie miejsca do montażu zewnętrznego panelu domofonu czy wideofonu. Błędem, a raczej poważnym utrudnieniem, jest montaż domofonów lub wideofonów w starych domach bez uprzedniego przygotowania nisz i miejsc do montażu i zabezpieczenia przewodów. Problem pojawia się szczególnie w starych domach czy na ich ogrodzeniach. Montaż instalacji domofonu czy wideofonu warto zaplanować od razu, jeszcze na etapie stawiania domu czy ogrodzenia. Wówczas możemy, np. w murowanym słupku ogrodzeniowym czy przy wejściu, wykonać specjalne nisze pod panel, zaczep elektromagnetyczny oraz przygotować miejsca na przewody. Dzięki temu można uniknąć kłopotliwego rozkuwania gotowych ścian czy murów. Zwykle trzeba poprowadzić w murach pewne przewody (sterujące zaczepem), nawet jeśli dysponujemy modelem domofonu bezprzewodowego.
Niewłaściwe oświetlenie – dotyczyć to może zarówno miejsca przed furtką, jak i wejścia do domu. Zwykle wideofony są wyposażone w diody umożliwiające odbieranie obrazu nawet w ciemności, ale przeważnie mają one niewielki zasięg. Dlatego warto zamocować dodatkową lampkę włączającą się po zmroku, rzucającą światło na osoby wchodzące. Może to być światło włączane przyciskiem wywoławczym domofonu. Obiektyw kamery wideofonu nie powinien być narażony na bezpośrednie światło słoneczne, bo odbierany obraz postaci będzie wówczas bardzo niewyraźny. Warto pomyśleć o dołączeniu do instalacji domofonowej także funkcji włączania oświetlenia drogi dojścia do domu, szczególnie gdy jest ona dość długa. Pomocny będzie tu czujnik zmierzchowy oraz wyłącznik czasowy ograniczający czas pracy oświetlenia.
Jest to technologia aktywnej produkcji energii elektrycznej z promieniowania słonecznego przy wykorzystaniu zjawiska fotowoltaicznego.
Ogniwa słoneczne przekształcają promienie słoneczne bezpośrednio w energię elektryczną. Zbudowane są z materiałów półprzewodnikowych, podobnych do tych używanych w procesorze komputera. W momencie, kiedy światło słoneczne pada na materiał i jest przez niego absorbowane, energia fotonów (słoneczna) wybija wolne elektrony z atomów, pozwalając im na swobodny przepływ – produkcję energii elektrycznej. Proces ten, przekształcania światła (fotonów) w elektryczność (wolty) nazywamy procesem fotowoltaicznym.
Chociaż moduł PV wytwarza moc pod wpływem promieni słonecznych, wiele innych elementów jest niezbędnych do prawidłowego prowadzenia, kontroli, konwersji, dystrybucji i przechowywania energii wytwarzanej przez instalację. W zależności od wymagań funkcjonalnych, główne komponenty są stałe: moduły PV, przetwornica DC-AC (inwerter), okablowanie oraz zabezpieczenia przeciwprzepięciowe zarówno po stronie prądu stałego (DC), jak i prądu przemiennego (AC). Dodatkowe elementy mogące stanowić instalację PV to baterie akumulatorów, kontrolery ładowania baterii oraz urządzenia kontrolno-pomiarowe.
Kolektor słoneczny zamienia energię wytworzoną z promieni słonecznych w energię cieplną. W obiegu krąży czynnik, który odbiera ciepło od kolektora i przekazuje je poprzez wymiennik do wody użytkowej. Kolektory słoneczne mogą być używane do podgrzewania wody lub do wspomagania centralnego ogrzewania. Fotowoltaika zamienia energię słoneczną bezpośrednio w energię elektryczną.
Panele fotowoltaiczne mogą być montowane na dachu budynku (skośny, płaski) oraz na specjalnej konstrukcji na gruncie działki. Warunkiem efektywnego działania paneli jest bezpośrednie padanie promieni słonecznych oraz brak zacienienia.
Wielkość instalacji zależy od zużycia energii elektrycznej, od dostępnej powierzchni do zamontowania paneli, oraz od preferencji inwestora. Średnio przyjmuje się, że moc 1 kWp zajmuje powierzchnię ok. 7 m² na dachu skośnym . Na dachu płaskim i gruncie jest to uzależnione od zastosowanej konstrukcji.
Moduły fotowoltaiczne zanim zostaną wprowadzone na rynek są poddawane ścisłej kontroli oraz różnym testom, dlatego ich awaryjność jest bardzo niska. Producenci dają gwarancję od 10 do 12 lat na panele fotowoltaiczne oraz 20 do 25 lat na spadek mocy.
Koszt instalacji zależy od jej mocy zainstalowanej oraz zastosowanych materiałów (paneli i inwertera) Im większa instalacja tym cena jednostkowa instalacji maleje. W celu uzyskania wyceny zapraszamy do kontaktu z naszą Firmą. Zapewniamy bezpłatny audyt, który określi, jaka moc przyłączeniowa będzie potrzebna.
Okres zwrotu inwestycji zależy od kilku czynników. Średni czas zwrotu inwestycji wynosi ok. 8 lat, co daje roczną stopę zwrotu na poziomie 13%.
Czas sprawnego działania paneli fotowoltaicznych to 25- 35 lat. Producenci oferują gwarancję minimum 10 lat na produkt oraz 25 lat na moc panelu.
Polskie prawo budowlane wymaga wykonywania pomiarów elektrycznych w celu odebrania inwestycji oraz regularnie co 5 lat
Wg polskiego prawa budowlanego badania okresowe instalacji elektrycznej należy wykonywać co 5 lat. Często nie jest to praktykowane z uwagi na niewiedzę że właściciel instalacji bierze odpowiedzialność za pożar lub inny nieszczęśliwy wypadek który był wynikiem tego zaniedbania. Dodatkowo firmy ubezpieczeniowe w przypadku braku aktualnych pomiarów elektrycznych najczęściej nie wypłacą odszkodowania za straty powstałe w nieruchomości.
Pomiary parametrów instalacji elektrycznej powinno wykonać się zawsze po wykonaniu pełnej instalacji elektrycznej – są to pomiary odbiorcze. Rozróżnia się również pomiary okresowe, wykonywane raz na pewien okres czasu. Niezależnie od rodzaju pomiarów wykonuje się je dla Państwa bezpieczeństwa. Napięcie elektryczne jest wyjątkowo niebezpieczne – nie widać go, a stanowi śmiertelne zagrożenie. Pomiary elektryczne pozwalają zminimalizować ryzyko porażenia prądem elektrycznym w wyniku uszkodzenia, niesprawności instalacji elektrycznej. Zaleca się wykonywanie pomiarów w mieszkaniach i domach jednorodzinnych nie rzadziej niż co 5 lat.
Oczywiście. Przeprowadzamy taką usługę najczęściej w kilkadziesiąt minut. Likwiduje to uciążliwy problem ciągłej wymiany bezpieczników na nowe. Cały osprzęt potrzebny do wykonania wymiany zapewniamy, więc inwestor nie musi się niczym przejmować. W przypadku instalacji dwuprzewodowej nie instaluje się wyłącznika różnicowoprądowego.
Sprawdzenia instalacji elektrycznej mogą dokonywać tylko i wyłącznie osoby do tego uprawnione. Wymagane jest, aby posiadały one świadectwo kwalifikacyjne SEP G1 E, lub G1 (E+D).

Należy jednak zauważyć, że z wykonanych pomiarów trzeba sporządzić protokół pomiarowy, który musi być sprawdzony i podpisany przez osobę z uprawnieniami typu G1 D.

W tym artykule skupimy się głównie na pomiarze rezystancji izolacji w instalacji odbiorczej niskiego napięcia jako jednym z ważniejszych i często sprawiających sporo kłopotów początkującym pomiarowcom.

Instalacja elektryczna to współcześnie obowiązkowy element każdego nowopowstałego budynku. Bez fachowo wykonanego montażu elektryki nie ma dostępu do prądu i większości urządzeń. Każda instalacja elektryczna powinna zostać wykonana przez osobę z odpowiednimi uprawnieniami i spełniać następujące warunki:

  • zapewniać ciągłą dostawę energii elektrycznej o odpowiednich parametrach do punktów poboru;
  • w razie awarii lub uszkodzenia elementu instalacji zamykać powinien się tylko uszkodzony obwód elektryczny;
  • zapewniać możliwość rozbudowy instalacji lub jej modernizacji poprzez pozostawienie rezerwy w skrzynce rozdzielczej i dodatkowych puszek elektrycznych;
  • umożliwiać odłączenie od sieci w razie potrzeby;
  • zapewniać ochronę na wypadek przepięć, porażeń, pożaru;
  • być funkcjonalna dla mieszkańców.

Poza spełnianiem powyższych warunków instalacja elektryczna powinna także składać się z pewnych stałych elementów takich jak kable, przewody, skrzynka rozdzielcza, złącza, przyłącza, mocowania i osprzęt instalacyjny. W budynkach mieszkaniowych napięcie w instalacji elektrycznej bez uziemienia nie powinno przekraczać 250 V.

Złącze stanowi element zewnętrznej części instalacji elektrycznej i służy do połączenia tejże instalacji z siecią elektryczną. Przyłącze to z kolei zespół urządzeń elektrycznych, które łączą sieć energetyczną niskiego napięcia z instalacją odbiorczą – złączem. Co ważne, złącze powinno znajdować się w miejscu ogólnodostępnym. Znajdują się w nim bezpieczniki, dlatego umieszcza się je w specjalnej skrzynce na zewnątrz budynku, lub – w przypadku domów z działką – na zewnątrz ogrodzenia. W ten sposób mają do niej swobodny dostęp fachowcy odpowiadający za sprawność sieci energetycznej oraz przedstawiciele dostawcy prądu. Często w tej samej skrzynce umieszczany jest także licznik energii elektrycznej. By jednak dostarczyć energię elektryczną do mieszkania lub domu potrzebna jest również rozdzielnica, zwana także tablicą rozdzielczą. To w niej montuje się urządzenia zabezpieczające i sterujące domową instalacją elektryczną. Można powiedzieć, że instalacja elektryczna w domu zaczyna się od tablicy rozdzielczej.

Wymieniliśmy najważniejsze części instalacji elektrycznej, przedstawiliśmy ich funkcje, a nadal nigdzie nie zostało wyjaśnione, czym jest punkt elektryczny. Gdzie się znajduje, jak wygląda? Trudno jest jednoznacznie sprecyzować pojęcie punktu elektrycznego, a to dlatego, że jest to określenie bardziej kosztorysowe, które ułatwia elektrykowi wycenę instalacji. Im więcej punktów elektrycznych w domu, tym drożej zapłacisz za całą instalację. Co ważne, pojęcie punktu elektrycznego jest dość płynne i często zależy od firmy bądź fachowca, który zajmuje się montażem w poszczególnych domach. Zanim podpiszesz umowę z elektrykiem ustal z nim, co dokładnie rozumie przez punkt elektryczny i jaka jest jego cena.

Definicja punktu elektrycznego najczęściej oznacza:

  • gniazdo elektryczne,
  • wypust oświetleniowy dla lampy wiszącej, żyrandola, kinkietu, itp.,
  • przełącznik światła,
  • zasilanie gniazda siłowego,
  • wypust internetu,
  • wypust telefonu,
  • przewód sterujący centralnym ogrzewaniem,
  • zasilanie rolet elektrycznych,
  • włącznik schodowy,
  • włącznik krzyżowy,
  • itp.

Jak widać, punktów elektrycznych w domu jest wiele, a każdy z nich podnosi cenę montażu instalacji elektrycznej. Co więcej, punkt elektryczny punktowi nierówny. Nie zawsze bowiem zapłacisz tyle samo np. za instalację standardowego wyłącznika światła i wyłącznika krzyżowego.

Cena punktu elektrycznego waha się w zależności od położenia geograficznego (w różnych województwach ceny za punkt elektryczny różnią się między sobą), rodzaju punktu elektrycznego, a także miejsca, gdzie punkt ma się znajdować. Jeden elektryk policzy na przykład gniazdo 3-fazowe jako jeden punkt elektryczny, a inny uzna już, że zalicza się ono jako 1,5 punktu. Może się również zdarzyć, że wyłącznik krzyżowy zostanie uznany jako 2 punkty elektryczne. Dla fachowców duże znaczenie ma także umiejscowienie gniazda czy wypustu. Cena za punkt elektryczny, który będzie znajdował się w ścianie betonowej będzie inna niż na przykład gniazdo w płycie gipsowo-kartonowej.
Samodzielna wycena założenia instalacji elektrycznej w domu jest trudna ze względu na jej złożoność. Najlepszym rozwiązaniem jest zapoznanie osoby lub firmy, która ma zakładać instalację elektryczną z Twoimi planami na temat rozkładu gniazdek i włączników w domu, a następnie prośba o sporządzenie kosztorysu instalacji. Ważne, by fachowiec przez wyceną sprawdził jaki nakład pracy będzie musiał włożyć w montaż, co bez wątpienia wpłynie na ostateczny koszt.
Instalacja elektryczna ma ogromny wpływ na komfort życia. W związku z tym należy zwrócić na nią szczególną uwagę podczas projektowania. W przeciwnym wypadku korzystanie z podpiętych do niej urządzeń RTV, AGD i innych może sprawić więcej problemów niż pożytku. Projektowanie instalacji elektrycznych wymaga więc dobrego przemyślenia. Dzięki naszemu poradnikowi można dowiedzieć się o najważniejszych kwestiach z tym związanych.
Na samym początku należy się odpowiednio przygotować do tworzenia planu. Bez podstawowej wiedzy na temat liczby i rodzaju urządzeń elektrycznych, które mają docelowo znaleźć się w mieszkaniu, nie da się przejść dalej. Trzeba przy tym od razu zaplanować ich rozmieszczenie. Jeśli w danym miejscu mają zostać postawiona np. mikrofalówka oraz ekspres do kawy, to lepiej, aby był łatwy dostęp do gniazdka elektrycznego. W przeciwnym razie kable będą przeszkadzać w aranżacji wnętrza. A w najgorszym wypadku stwarzać ryzyko uszkodzenia albo przewodów, albo samych urządzeń.

Liczba urządzeń jest równie ważna, co ich umieszczenie. Wystarczy wyobrazić sobie sytuację, w której pojedyncze gniazdko musi obsłużyć dwa, trzy, albo nawet więcej sprzętów elektrycznych. Wówczas trzeba posiłkować się przedłużaczami oraz rozgałęziaczami, co nie zalicza się do optymalnych rozwiązań. Trzeba bowiem pamiętać, że obwody elektryczne posiadają odrębne zabezpieczenia przed przeciążeniem oraz potencjalnym zwarciem w tablicy rozdzielczej. Zbyt wiele urządzeń podłączonych do nieprzystosowanego gniazdka może więc skutkować awarią. Dlatego właśnie projekt instalacji elektrycznej domu powinien brać pod uwagę wszystkie zmienne. A nawet wybiegać nieco w przyszłość. Założenie, że w kuchni albo salonie znajdzie się kiedyś dodatkowy sprzęt (np. zmywarka czy zestaw kina domowego) pozwoli odpowiednio zabezpieczyć instalację. Niewykorzystywane gniazdka nie niszczeją, a ich montaż nie jest taki drogi, warto więc zainwestować w kilka dodatkowych elementów.
Przewody służą połączeniu każdego elementu instalacji. Od nich zależy nie tylko bezpieczeństwo domu, ale również wygoda użytkowania sprzętów. Wobec tego nie można zapomnieć o właściwym projekcie. Powinien on uwzględniać kilka faktów. Po pierwsze, najlepiej zastosować pionowe i poziome ułożenie przewodów, a unikać stosowania skosów. Po drugie, przewody nie powinny znajdować się bliżej niż 15-20 cm od krawędzi ściany. Trzecią ważną zasadą projektowania instalacji elektrycznych jest zaś dywersyfikacja instalacji na kilka obwodów. Dzięki temu w przypadku awarii wciąż można korzystać z części dostępnych w domu urządzeń czy oświetlenia.
Powyższe zasady nie są trudne w realizacji. Można wręcz uznać je za intuicyjne. Łatwo jednak o nich zapomnieć, jeśli nie ma się kontaktu z techniczną stroną instalacji elektrycznych na co dzień. Dlatego zawsze można skorzystać z pomocy doświadczonych fachowców, którzy nie tylko zajmą się montażem instalacji elektrycznej, ale pomogą w jej zaprojektowaniu.
Instalacja odgromowa zabezpiecza nasze domy przed pożarem, a jednocześnie chroni elektrykę przed działaniem prądu piorunowego. Zależeć może od niej nie tylko bezpieczeństwo naszego dobytku, ale także nas samych i pozostałych mieszkańców naszego domu. Już na etapie jego budowy należy więc rozważyć projekt instalacji odgromowej, choć nie zawsze będzie ona konieczna. W jakich sytuacjach jest obowiązkowa, a w jakich można z niej zrezygnować?
W świetle przepisów dom jednorodzinny musi posiadać instalację odgromową w sytuacji, gdy wskazuje na to wskaźnik zagrożenia piorunowego. Wylicza się go według ustalonych zasad, a wpływ mają na niego różne czynniki, m.in. wymiary budynku, jego lokalizacja, rodzaj konstrukcji i materiały, z których wykonany jest dach. Istotne są również warunki panujące w danej strefie atmosferycznej, m.in. średni roczny czas burz, sąsiedztwo innych budynków, liczba osób, które jednocześnie przebywają w domostwie i ukształtowanie terenu. Wskaźnik zależeć będzie również od typu obiektu – inne normy obowiązują bowiem domy mieszkalne, a inni budynki przemysłowe i gospodarcze. Obliczenia należy wykonać samodzielnie lub zlecić je ekspertowi. Dokonuje się ich na podstawie normy PN/E05003/01.

Ogólne założenia mówią o tym, że piorunochron winien być zamontowany na każdym budynku, którego powierzchnia przekracza 500 mkw lub którego wysokość przekracza 15 metrów. Powierzchnia nie ma jednak znaczenia w przypadkach, w których budowla wybudowana została z łatwopalnych materiałów, np. z drewna.
W Polce każdego roku średnio tysiąc razy uderza piorun, a prawie połowa z tych uderzeń kończy się pożarem. Czy zatem warto zainwestować w odgromienie? Nawet jeśli nie jesteśmy do tego zobowiązani przepisami prawa, w niektórych przypadkach z całą pewnością warto. Jeśli w sąsiedztwie naszego domu nie znajdują się inne budynki lub wysokie drzewa, to właśnie nasz dom będzie najbardziej narażony na uderzenia piorunów. I choć nie musi to oznaczać pożaru budynku, może spowodować zniszczenia urządzeń elektrycznych lub przepięcia w instalacjach elektrycznych. To z kolei prowadzi nie tylko do poważnych strat finansowych, ale także niebezpiecznego dla naszego życia pożaru. Uszkodzeniu ulegają nie tylko telewizory, komputery, sprzęt AGD czy programatory ogrzewania, ale także systemy informatyczne, alarmy i inne urządzenia sygnalizacyjne.
Tradycyjna instalacja odgromowa składa się z kilku elementów: ze zwodów, przewodów odprowadzających oraz uziomów sztucznych i naturalnych. Zwody układa się na dachu, na kominach, antenach lub wywietrznikach, a więc na tych elementach dachu, które znajdują się ponad jego powierzchnią. Przewody odprowadzające układa się na ścianach bocznych budynków, a uziomy sztuczne i naturalny znajdują swoje miejsce w ziemi. Aktywna instalacja, w przeciwieństwie do tradycyjnej wykorzystuje jeden przewód odprowadzający, który montuje się na specjalnych uchwytach w taki sposób, by pozostawał jak najmniej widoczny.

Pomimo dużego zagrożenia uderzeniem pioruna, wiele osób nie decyduje się na instalację odgromową. To błąd, który może słono kosztować! W rzeczywistości bowiem piorunochrony wcale nie muszą być drogie, a zależeć może od nich życie własne oraz bliskich. Nawet więc, jeśli piorunochron nie jest niezbędny, rekomendujemy jego instalację – takiej decyzji z pewnością nie będzie się żałowało!
Na terenie Polski występują regionalne różnice przeciętnej ilość dni burzowych w roku i odpowiednio, rocznej liczby wyładowań atmosferycznych na kilometr kwadratowy. Aby jednak nie rozdrabniać zbytnio tematu, dla celów krajowego unormowania tego zjawiska, postanowiono prognozować zagrożenie piorunowe dla większych obszarów, w oparciu o długoletnie obserwacje. Z tego powodu przyjęto, że na terenach południowo-zachodnich Polski występuje 25 dni burzowych w roku, oraz 20 takich dni na pozostałej części kraju.

Wychodząc z tych założeń, określa się również roczną liczbę uderzeń piorunów na jeden kilometr kwadratowy. Wielkość ta wynosi odpowiednio 1,8 wyładowań dla obszaru leżącego powyżej stopnia 51°30’ szerokości geograficznej oraz 2,5 dla obszaru leżącego poniżej tak samo określonej linii.
Montowanie domofonów i wideofonów poprawia komfort życiowy oraz znacznie zwiększa nasze bezpieczeństwo. Jeśli jednak chcemy, aby te odpowiednio działały, warto zadbać o nie już na etapie montażu. Oto najczęstsze błędy popełniane podczas instalacji tych urządzeń.
Niewłaściwa lokalizacja wewnętrznego panelu domofonu w pomieszczeniach sieni czy w przedsionku, do których dojście zajmie nam sporo czasu i fatygi. Wybierając miejsce na domofon, warto wybierać takie, do którego mamy łatwy dostęp. Gdy zlokalizujemy panel w przedpokoju lub innym pomieszczeniu, w którym często przebywamy lub do którego mamy łatwy dostęp, znacznie ułatwi nam to korzystanie z udogodnienia, jakim jest domofon czy wideofon. Warto także zwrócić uwagę na to, żeby monitor wideofonu był zamontowany na wysokości najdogodniejszej dla mieszkańców. Widoczność ekranu LCD pod ostrym kątem jest bowiem niewielka.

I am item content. Click edit button to change this text. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.

Brak możliwości awaryjnego otwierania drzwi czy bramki – jeśli nie przewidzimy takiej możliwości, może okazać się, że po przypadkowym zatrzaśnięciu wejścia lub po zgubieniu kluczy, nie dostaniemy się do własnego domu. Warto zainstalować dodatkowy, ukryty przycisk otwierający, szczególnie przy bramce. Może to być też panel zewnętrzny z kodowanym dostępem.
Niedostosowanie miejsca do montażu zewnętrznego panelu domofonu czy wideofonu. Błędem, a raczej poważnym utrudnieniem, jest montaż domofonów lub wideofonów w starych domach bez uprzedniego przygotowania nisz i miejsc do montażu i zabezpieczenia przewodów. Problem pojawia się szczególnie w starych domach czy na ich ogrodzeniach. Montaż instalacji domofonu czy wideofonu warto zaplanować od razu, jeszcze na etapie stawiania domu czy ogrodzenia. Wówczas możemy, np. w murowanym słupku ogrodzeniowym czy przy wejściu, wykonać specjalne nisze pod panel, zaczep elektromagnetyczny oraz przygotować miejsca na przewody. Dzięki temu można uniknąć kłopotliwego rozkuwania gotowych ścian czy murów. Zwykle trzeba poprowadzić w murach pewne przewody (sterujące zaczepem), nawet jeśli dysponujemy modelem domofonu bezprzewodowego.
Niewłaściwe oświetlenie – dotyczyć to może zarówno miejsca przed furtką, jak i wejścia do domu. Zwykle wideofony są wyposażone w diody umożliwiające odbieranie obrazu nawet w ciemności, ale przeważnie mają one niewielki zasięg. Dlatego warto zamocować dodatkową lampkę włączającą się po zmroku, rzucającą światło na osoby wchodzące. Może to być światło włączane przyciskiem wywoławczym domofonu. Obiektyw kamery wideofonu nie powinien być narażony na bezpośrednie światło słoneczne, bo odbierany obraz postaci będzie wówczas bardzo niewyraźny. Warto pomyśleć o dołączeniu do instalacji domofonowej także funkcji włączania oświetlenia drogi dojścia do domu, szczególnie gdy jest ona dość długa. Pomocny będzie tu czujnik zmierzchowy oraz wyłącznik czasowy ograniczający czas pracy oświetlenia.